برای خضرشدن در کنار صحن تو با

 غلام و نوکر تو همجوار باید شد

نوشته اند برای زیارت زهرا

به سوی مرقد تو رهسپار باید شد

برای مثل سلیمان شدن فقط بی بی

 به روی فرش حریمت سوار باید شد

برای اینکه امام رضا مرا بخرد

ز داغ روضه ات ابر بهار باید شد

ندیدی آخر کاری برادر خود را

از این مصیبت تو غصه دار باید شد

نوشته اند: کریمه، به مصحف نامت

 به شوق دانه رسیدم دوباره بربامت

تو آمدی و همه آمدند دیدن تو

بهار شد همه جا با تب رسیدن تو

شبیه خیمه و گودال کربلا که نبود

کریمه، پشت امام رضا دویدن تو

اگرچه از نفس افتادی و شدی پرپر

ولی نبود چو زینب نفس بریدن تو

تو آمدی و در این شهر دلسپرده کسی

به تازیانه نیامد برای چیدن تو

تو را نبرد کسی بر دهان؟ بازار

فقط فراق شده علت خمیدن تو

عنان ناقه ی تو دست محرمان بود و

نیامدند برای اسیر دیدن تو

ولی ز سینه ی زینب زبانه بالا رفت

به هرکجا که رسید تازیانه بالا رفت

سه ساله دخترکی زیر دست و پا افتاد

به روی گونه ی این تک ستاره جا افتاد

هزار مرتبه جای همه کتک زدنش

هزار مرتبه از ناقه بی هوا افتاد

به تازیانه کتک خورد و پاشد از جایش

ولی دو مرتبه با ضربه های پا افتاد

زمین که خورد سه ساله کنار او عمه

به یاد صحن؟ گودال کربلا افتاد

کنار دید؟ در خون نشسته اش صد بار

سر عموی رشیدش ز نیزه ها افتاد

شبی که گم شد و آن زجر رفت دنبالش

به روی ناقه روان بود و بی صدا افتاد

ولی به عمه پر از بوی فاطمه برگشت

به سوی قافله زخمی تراز همه برگشت

********************************************

وقتی  که مدینه مادرم را گم کرد     

دل یاد ز جور و ستم مردم کرد

چون بوی مزار مخفی اش بشنیدم

بیخود شدم و دلم هوای قم کرد...

یا فاطمه اشفعی لنا فی الجنة

وفات حضرت فاطمه معصومه(س) را به شما تسلیت عرض میکنم.

دعا کنید قسمت بشه هرچه سریعتر بیام زیارتشون.

بدجور دل تنگ حرم بی بی شدم

برچسب‌ها: حضرت زهرا(س)وفات حضرت فاطمه معصومه(س)-حضرت مهتاب-کربلایی مهدی

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش

گل در اندیشه گه چون عشوه کند در کارش

دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند

خواجه آنست که باشد غم خدمتگارش

جای آن است که خون موج زند در دل لعل

زین تغابن که خزف می شکند بازارش 

بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود

این همه قول و غزل تعبیه در منقارش

ای که در کوچه معشوقه ما می گذری

بر حذر باش که سر می شکند دیوارش

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

صحبت عافیتت گر چه خوش افتاد ای دل

جانب عشق عزیز است فرو مگذارش

صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه

به دو جام دگر آشفته شود دستارش

دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود

نازپرورد وصال است مجو آزارش 

نمیشه از مادر گفت از کریم اهل بیت نگفت...

برچسب‌ها: حضرت زهرا(س)